De liefde eist nimmer rechten op, zij geeft ze altijd. De liefde lijdt immer, koestert nooit wrok, wreekt zichzelf nooit.
Het leven is niet moeilijk maar wordt moeilijk gemaakt door de mens zelf! Laten we het eens over het bovenstaande citaat hebben..”Liefde” zou iets puurs moeten zijn! Of het nu de liefde is tussen partners of de liefde tussen vrienden, kinderen en dieren!
Helaas lijkt de liefde tegenwoordig een strijd te zijn..wat eigenlijk dan weer geen liefde is!
Welke liefde is eigenlijk nog zo puur?
Enkel de liefde die je kinderen geven en je hond…Is dat normaal? Nee, dat is het niet..maar helaas leven we in een wereld waar de eigen ” ik ” centraal staat en er geen of nauwelijks ruimte is voor nog pure basis gevoelens !
Er zijn natuurlijk wel uitzonderingen, maar zij hebben het zwaar! Want al begrijpen zij het bovenstaande citaat van Gandhi en leven ook zo, zij worden vaak gebruikt en misbruikt!
Want in de naam van de liefde..worden kinderen in elkaar geslagen, worden vrouwen en mannen mishandeld en in naam der ” liefde” worden moorden gepleegd! Maar iedereen weet diep van binnen dat dit geen liefde is maar machtsmisbruik!
Het egoïsme van deze maatschappij veroorzaakt veel geweld! Helaas wordt dat weggewimpeld en vaak de meest sociale mens wordt uiteindelijk de dupe ervan! Die om zijn/haar beurt een grens bereikt en zichzelf harder op gaat stellen..en de cirkel is rond!
Op een bijeenkomst vorige week, waar ik uitlegde dat ik mijn kinderen opvoed met een oog op de wereld om zich heen! Dus als sociaal bewuste kinderen met wel ruimte voor hun eigen ik te ontwikkelen! Hierop kreeg ik de volgende reactie van een vader;
Nee, de wereld buiten is hard en zal ik mijn kinderen leren enkel en alleen voor zichzelf te zorgen anders ben ik bang dat ze het niet overleven, daar in die wereld!
De mens is per definitie een kudde dier, met grote sociale vaardigheden om voor elkaar te zorgen, gaande weg is dit natuurlijk proces omgedraaid en dat maakt de mens eigenlijk alleen maar angstig! Uit deze angst worden kinderen nu gedrild om als eenling die wereld in te gaan, en hiermee maak je de cirkel rond..dit moet ergens doorbroken worden! Want sociaal zijn wordt tegenwoordig gezien als zwakte…Maar juist sociaal zijn is niet een teken van zwakte maar van kracht want dat is namelijk hoe een mens per definitie is! Het egoïsme is een teken van zwakheid..angst om toe toegeven, angst om te verliezen, angst om mens te zijn! En angst is de ergste vijand van de mens!
Wat zouden wij als mens toch een fijner mens zijn voor onze omgeving als we enkel het citaat van Gandhi konden naleven want
Een oog voor een oog maakt de hele wereld blind.
reallifestorm 